Efsaneler
EFSANELER
KARAKURT KAPLICASI EFSANESİ:
Kırşehir Beyinin oğlu amansız bir hastalığa tutulur, her tarafı yara bere içinde, akar-kokar duruma gelir. Hekimler ne yaptılarsa çare bulamazlar. Oğlan beyin gözleri önünde günden güne erir, biter. Beyin umudu kesilir. Kâhyasını çağırır “ Oğlanı alıp uzak bir yere götürüp bırakın. Orada ölsün. Gözümün önünde eriyip gitmektense hiç olmazsa gözüm görmesin. Göz görmezse, gönül katlanır.” Der. Oğlanı alırlar, Kırşehir’in batısında, 15 Km. kadar mesafede olan Emir burnu Dağı’nın eteklerinde bulunan bir bataklığın yakınına bırakıp dönerler. Bataklığa çok miktarda kurt-kuş geldiğinden oğlanı parçalarlar, bir an evvel ölüp bu illetten kurtulur diye düşünürler. Oğlan orada yapayalnız, çaresiz, el-ayak tutmaz bir vaziyette kalır. Akşama doğru bataklığa Kara bir kurt gelir. Kurt hastalıklı, uyuzdan tüyleri dökülmüş, halsiz bir vaziyette gelir, bataklığın içindeki çamura yatar, yuvarlanır, kaynak suyundan içer, uzun bir süre kaldıktan sonra gider. Ertesi gün tekrar gelir, aynı işlemi tekrarlar. Oğlan iyice halsiz düşmüş bir vaziyette kurdun hareketlerini izler. Üçüncü gün kurt daha dinç, iyileşmiş bir vaziyette tekrar gelir aynı işlemi tekrarlar. Kurdun her hak etini takip eden oğlan, bu çamurda bir keramet var diye düşünür ve sürünerek bataklığa girer, çamura batar çıkar, sudan içer. Bir müddet sonra kendinde bir iyileşme hisseder. Bir gün, iki gün derken iyileşir, ayağa kalkar, yürür. Kırşehir’e döner, babasının kapısını çalar. Görenler şaşırır, hayret içinde kalırlar. Oğlan babasına olup biteni anlatır. Bey hemen harekete geçer, bataklığın olduğu yere bir Hamam yaptırır, üzerine bir kubbe koydurur, birde Mescit yaptırır ve hizmete açar. O günden sonra Buranın adı Kara kurt Kaplıcası olarak kalır.
Kaplıca halen aynı ismi taşıyan köyde olup, dört mevsim hastaların gelip şifa buldukları bir yer olarak hizmet vermektedir. Birçok hastalığa, özellikle Cilt ve Romatizmal hastalıklara iyi geldiği bilinmektedir.
KURBAĞALARIN ÖTMEYİŞ EFSANESİ:
Hacı Bektaş-ı Veli, Ahi Evran-ı Veli ve Kaya Şeyhi aynı dönemlerde yaşamış İlim adamlarıdır. Özellikle Hacı Bektaş ve Ahi Evran yaşadıkları dönemde hep önder olmuş, Yönetim kademesinde bulunmuş, Anadolu’nun Türk’leşmesinde çok önemli katkıları olmuştur. Gerek Hacıbektaş’da, gerekse Kırşehir’de zaman zaman bir araya gelip, görüş alışverişinde bulunup, kararlar aldıkları rivayet edilmektedir.
Yine böyle bir günde, Hacı Bektaş-ı Veli, Ahi Evran-ı Veli ve Kaya Şeyhi Ömer Efendi, Ahi Evran Mahallesinde, Kılıçözü Irmağı kenarında ağaçlık yeşillik bir alanda sohbet ederler. Bir ara Irmak’ta o kadar çok Kurbağa öter ki, konuşulanlar anlaşılmaz duruma gelir. Bir rivayete göre Ahi Evran, başka bir rivayete göre Hacı Bektaş Irmağa dönerek elini kaldırır ve, “ Susun ya mübarekler, Ya siz konuşun biz susalım, ya biz konuşalım siz susun” demesi üzerine Kurbağa sesi kesilir ve bir daha da ötmez.
Halen Irmağın tamamında kurbağalar ötmesine rağmen bu bölgede Kurbağa ötmemektedir.
KALE HÖYÜK EFSANESİ:
Bugün Şehir Merkezinde bulunan Kale’nin bulunduğu yer, göl ve bataklık olduğu rivayet edilmektedir.
Zamanın beyinin oğlu, atıyla göl kenarına gelir, atını sulamak ister. Bataklık bir bölgeye geldiği için atıyla birlikte bataklığa saplanır ve çıkamaz, ölür. Bey oğlunu kaybetmenin acısıyla yanıp tutuşur ve bu gölün ve bataklığın kurutulmasını emreder. Gölün toprak ve taşlarla doldurulması amacıyla Kasaba-köy gibi yerleşim yelerine 30 Kağnı toprak getirmesi duyurulur. Şehir, kasaba ve köyler seferber olur ve göl doldurulur ve orta bir tepe meydana gelir. Belirli bir seviyeye gelirce “ Tamam Kalan kaldı “denir. Bu karardan sonra bir kısım köylerin halen Kale’ye toprak borcu kaldığı rivayet edilmektedir. Hatta bu günkü Kalankaldı köyünün adının da orda geldiği söylenmektedir. Çayağzı (Cemele) Kasabasının da 30 kağnı toprak borcu olduğu söylenmektedir. Halen Ankara’da faaliyet göstermekte olan Çayağzılılar Derneği yönetimi, geçtiğimiz yıllarda kasabadan toprak getirerek Kale’ye dökmüş ve “Borcumuzu Ödedik” demişlerdir.
Yine bir rivayete göre, yapıldığı zamanlarda Höyüğün üzerine 2 mt. Yükseklikte surlar bulunduğu, üzerinde şato olduğu, savaşlar ve doğan afetler sonucu yıkıldığı belirtilmektedir.
Selçuklular döneminde, 1230 yılında Alaaddin Keykubat tarafından Kale üzerine Alaaddin Camii yaptırılmıştır. Sonra tamamen yıkılan cami 1893 yılında Mutasarrıf Arif Bey tarafından, aynı isimle tekrar yaptırılmıştır. Kapısındaki işlemelerin Melik Muzaffer Üddün Behra m Şaha ait olduğu, medresenin kapı taşları olduğu sanılmaktadır.
Not. Yazı İşleri Müdürü Gürsel SEÇİLMİŞ tarafından derlenmiştir.
